Tajemnicza choroba, która coraz częściej dotyczy polskich dzieci!
Jeszcze kilka lat temu mało kto słyszał o chorobie bostońskiej. Wysypka na ciele przedszkolaków najczęściej była kojarzona z ospą wietrzną, a od kilku lat równie często podejrzewa się bardzo zaraźliwą „bostonkę”. Chorobę to można spotkać w żłobkach, przedszkolach, szkołach, na koloniach i w miejscach skupiających duże ilości dzieci. Sezonowość zachorowań przypada na okres późnego lata i jesieni.
Jej nazwa pochodzi od miasta, w którym odnotowano pierwszą epidemię choroby – Bostonu. W profesjonalnych publikacjach raczej nie używa się nazwy „choroba bostońska”, jest to jednak nazwa powszechnie używana przez chorych i lekarzy w Polsce. Choroba bostońska nazywana jest również: enterowirusowym zapaleniem jamy ustnej z wysypką, wysypką pęcherzykowa, enterowirusową gorączką wysypkową czy chorobą ręki, stopy i ust.
Bostonka jest to enterowirusowe zapalenie jamy ustnej, ust, stóp i rąk, które wywołują wirusy Coxsackie A5, A9, A10, A16, B1, B3, EV71. Pierwsze objawy pojawiają się około 3 do 6 dni od zakażenia. Wbrew pozorom nie jest to choroba typowo dziecięca, ponieważ dotyka również dorosłych – szczególnie tych z obniżoną odpornością. Nie można jednak zaprzeczyć, że zmagają się z nią najczęściej najmłodsi od około 2 do 10 roku życia.
Po czym poznać, że dziecko zaraziło się chorobą bostońską?
Najczęściej występującymi objawami choroby są:
- Wysypka pęcherzykowa i grudkowa przypominająca ospę– na dłoniach, na stopach, w gardle, na języku, na dziąsłach, na wewnętrznej części policzków i jamie ustnej dziecka pojawiają się pęcherze surowicze o średnicy 1-3 mm. Pęcherzyki mogą wystąpić również na innych częściach ciała, np. na pupie, w okolicy miejsc intymnych, rzadziej na tułowiu,
- Powiększenie węzłów chłonnych szyi,
- Nadżerki w jamie ustnej,
- Ból gardła i jamy ustnej,
- Gorączka,
- Osłabienie i zmęczenie,
- Brak apetytu,
- Nudności i wymioty,
- Biegunka.
Jakie są przyczyny zachorowania na enterowirusową gorączkę wysypkową?
Do zarażenia dochodzi zarówno drogą kropelkową, poprzez kichanie, katar, kaszel, jak i poprzez kontakt z wydzielinami osoby zarażonej (np. mocz w toalecie, ślina w sali przedszkolnej). Źródłem zakażenia może byś stolec, z którym wirusy są wydalane, dlatego niezwykle ważne jest mycie rąk po każdym skorzystaniu z toalety czy podczas zmiany pieluszki. Nie bez powodu „bostonka” należy do tzw. chorób brudnych rąk.
Rozpoznanie choroby opiera się przede wszystkim na wywiadzie lekarskim i zbadaniu pacjenta. Lekarz ocenia zmiany skórne, sprawdza jakie części ciała i twarzy obejmuje wysypka, ocenia skórę dziecka.
Może tez zaproponować wykonanie badan laboratoryjnych, które pomagają w wykryciu tego rodzaju wirusów. Ponieważ badanie to jest drogie, rzadko się praktykuje tego rodzaju diagnostykę „bostonki”.
Jak leczyć chorobę bostońską?
Choroba bostońska jest schorzeniem, które po prostu „trzeba przejść” i nie wymaga ona skomplikowanego leczenia. Zazwyczaj mija po około 2-3 tygodniach.
- Chory powinien zostać odizolowany od osób zdrowych, ponieważ „bostonka” jest bardzo zaraźliwa,
- Należy zwiększyć dbałość o higienę dziecka,
- Leczenie opiera się na osuszaniu i odkażaniu wysypki i pęcherzyków preparatami antyseptycznymi, fioletem gencjanowym, czasem konieczne jest zastosowanie antybiotyku,
- Warto stosować również witaminę A2,
- Leki przeciwhistaminowe pomogą złagodzić świąd, swędzenie i pieczenie.
- Pęcherzyków nie należy przekłuwać ani rozdrapywać, ponieważ może to spowodować zakażenie bakteryjne,
- Jeśli chorobie towarzyszy gorączka, należy podawać leki przeciwgorączkowe i przeciwzapalne. Działają one również przeciwbólowo, a to pomoże na dokuczliwe zmiany skórne w jamie ustnej,
- Należy podawać dziecku więcej płynów, aby nie doprowadzić do odwodnienia,
- Bez względu na to czy choroba ma łagodny czy ciężki przebieg, w każdym przypadku powinno się skonsultować z pediatrą, a w przypadku dorosłych internistą,
- Ciężki przebieg „bostonki” powinien być leczony w warunkach szpitalnych.
Warto wiedzieć, że choroba nie uodparnia na całe życie, można się nią zarazić kilkakrotnie i za każdym razem przechodzić ją w różnym stopniu natężenia.
Powikłania w chorobie bostońskiej
Choroba zazwyczaj nie prowadzi do groźnych powikłań, przebiega dość łagodnie, jednak odnotowano przypadki, w których bostonka doprowadziła m.in. do odwodnienia, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych czy zakażenia bakteryjnego. Świadczy to tylko o tym, że choroby nie należy lekceważyć.
Jak odróżnić bostonkę od innych chorób z wysypką
Choroba bostońska może być mylona z innymi chorobami, którym towarzyszy wysypka. Wśród nich wyróżnia się:
- Ospę wietrzną – pęcherzyki i krostki zlokalizowane są na twarzy, na skórze głowy, we włosach, na dłoniach, na nogach i na rękach. Z pęcherzyków powstają strupki,
- Rumień wielopostaciowy wysiękowy – wysypka na skórze jest większa i kształtem może przypominać tarczę strzelecką,
- Wiatrówkę – wykwinty pojawiają się na tułowiu, na kończynach, na twarzy, na skórze głowy, we włosach. Pęcherzyki przypominają rosę, są okrągłe, jasne, łatwo ścieralne,
- Wyprysk potnicowy – głęboko osadzone i mocno swędzące pęcherzyki, które pojawiają się głównie na palcach dłoni i stóp, rzadziej w okolicy jamy ustnej,
- Zmiany na tle alergicznym.
Tagi: która coraz częściej dotyczy polskich dzieci!, Tajemnicza choroba