MENU
Analityk medyczny odziany w białe, sterylne ubranie oraz rękawiczki, trzyma w dłonie fiolkę z krwią pacjenta. /Żródło: 123rf.com

Wyświetleń: 10526 Badania laboratoryjne blisko Ciebie, O chorobach

Antygeny nowotworowe obecne we krwi chorych na raka!

Ocena: 4.8/5.0

Antygeny nowotworowe obecne we krwi chorych na raka!

Bardzo wiele osób boi się raka i nic w tym dziwnego. W ostatnich czasach coraz częściej się słyszy najróżniejszych zachorowaniach na nowotwory, a statystki podają, że każdego roku na raka zapada 100 tysięcy Polaków. W leczeniu choroby najważniejszy jest czas, a im wcześniej wykryje się nowotwór, tym większe są szanse na wyleczenie. Żeby spać spokojnie możemy wykonać proste badania krwi, wykrywające markery nowotworowe, czyli substancje znajdujące się krwi chorych.

Fiolki z krwią pacjentów ułożone w specjalnym organizerze. /Źródło: 123rf.comMarkery nowotworowe nie należą do substancji jednorodnych, dlatego lekarze zalecają wykonanie kilku badań w ramach tak zwanego panelu markerowego, czyli oznaczeń pozwalających na wykluczenie, bądź określenie toczącego się procesu chorobowego.

Markery jajnika:

    • Marker CA 125 – to białko antygenowe, będące markerem nowotworowym raka jajnika, jajowodu, sutka, endometrium, płuc, trzustki, a także przewodu pokarmowego. Pozwala na wykluczenie lub wykrycie choroby, monitorowanie jej przebiegu i efektów leczenia, a także rokowania co do stadia raka. U zdrowych kobiet stężenie CA 125 nie powinno przekraczać 35 U/ml.  Należy jednak wiedzieć, że jego podwyższone stężenie nie zawsze musi oznaczać nowotwór, bowiem może wystąpić również w przypadku np. endometriozy, ciąży pozamacicznej, w zapaleniu osierdzia, w zapaleniu płuc, przy marskości wątroby czy podczas miesiączki.
    • Marker TPA – to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.
  • Marker HE4 – to bardzo czuły antygen umożliwiający diagnostykę wczesnych i zaawansowanych zmian nowotworowych, a także monitorowanie leczenia choroby i oceny ewentualnych nawrotów. Prawidłowe stężenie antygenu HE4 nie powinno przekraczać 150 pM/l., należy jednak pamiętać, że każde laboratorium na swoje normy.

Markery piersi:

  • Marker CA 15-3 – to antygen nowotworowy wykorzystywany w diagnostyce i kontroli raka piersi, jego nawrotów czy przerzutów (najczęściej do wątroby lub kości). Nie należy jednak sugerować się tylko jego wynikiem, ale powinno się wykonać także badania takie jak USG piersi i mammografia.  Prawidłowe stężenie markera powinno wynosić od 15 do 30 U/l. Podwyższone nie zawsze musi być związane z rakiem, ale z innymi czynnikami, np. endometrium, trzecim trymestrem ciąży, schorzeniami układu pokarmowego.
  • Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
  • Marker TPA  – to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.

Markery jąder:

  • Marker AFP – to alfa-fetoproteina, której stężenie jest oznaczane w celu wykrycia pierwotnych, zarodkowych nowotworów wątroby, jąder i jajników. Norma wynosi 6-10 mikrogramów. Należy jednak wiedzieć, że w przypadku kobiet w ciąży stężenie AFP może osiągnąć nawet 500 mikrogramów. Również noworodki mogą mieć wyższy poziom alfa-fetoproteiny.
  • Marker TPA –  to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.

Markery prostaty:

    • Marker PSA – to najważniejsze antygen gruczołu krokowego, który powinien wykonać każdy mężczyzna po skończeniu 40 roku życia, a także Panowie mający problemy z oddawaniem moczu. Marker ten umożliwia wykrycie rak prostaty w bardzo wczesnym stadium rozwoju. Jego prawidłowe stężenie nie powinno przekraczać 4 ng/ml. Jeśli jednak wyniki jest wyższy – jest to sygnał do dalszej diagnostyki, nawet jeśli lekarz nie był w stanie wykryć guza podczas badania per-rectum.
    • Marker fPSA – to wolna frakcja antygenu gruczołu krokowego. Badanie wykonuje się w diagnostyce, leczeniu i kontrolowaniu leczenia raka prostaty. Wykorzystuje się je do wyliczenia stosunku wartości PSA wolnego do PSA całkowitego. Wyniki oznaczeń umożliwiają podjęcie decyzji czy potrzebna będzie biopsja oraz pozwalają zróżnicować raka prostaty z innymi chorobami tego gruczołu.
    • Marker TPA –  to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.
  • Marker PAP, czyli fosfataza kwaśna sterczowa wydzielana przez nowotwór gruczołu krokowego. Jej wysokie stężenie może wskazywać na naciekający wzrost nowotworu poza torebką stercza.

Markery trzustki i dróg żółciowych:

  • Marker TPA – to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.
  • Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
  • Marker CA 125 – to białko antygenowe, będące markerem nowotworowym raka jajnika, jajowodu, sutka, endometrium, płuc, trzustki, a także przewodu pokarmowego. Pozwala na wykluczenie lub wykrycie choroby, monitorowanie jej przebiegu i efektów leczenia, a także rokowania co do stadia raka. U zdrowych kobiet stężenie CA 125 nie powinno przekraczać 35 U/ml.  Należy jednak wiedzieć, że jego podwyższone stężenie nie zawsze musi oznaczać nowotwór, bowiem może wystąpić również w przypadku np. endometriozy, ciąży pozamacicznej, w zapaleniu osierdzia, w zapaleniu płuc, przy marskości wątroby czy podczas miesiączki.
  • Marker CA 19-9 – to antygen nowotworowy towarzyszący nowotworom układu pokarmowego (np. trzustki, jelita grubego, a także pęcherzyka żółciowego). Pozwala na rozpoznanie raka, monitorowanie przebiegu leczenia oraz kontrolę przerzutów po zakończeniu terapii. Prawidłowe stężenia markeru CA 19-9 u osób zdrowych nie powinno przekraczać 37 U/ml.

Markery okrężnicy i odbytnicy:

  • Marker TPA – to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.
  • Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
  • Marker CA 19-9 – to antygen nowotworowy towarzyszący nowotworom układu pokarmowego (np. trzustki, jelita grubego, a także pęcherzyka żółciowego). Pozwala na rozpoznanie raka, monitorowanie przebiegu leczenia oraz kontrolę przerzutów po zakończeniu terapii. Prawidłowe stężenia markeru CA 19-9 u osób zdrowych nie powinno przekraczać 37 U/ml.

Markery żołądka:

  • Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
  • Marker CA 19-9 – to antygen nowotworowy towarzyszący nowotworom układu pokarmowego (np. trzustki, jelita grubego, a także pęcherzyka żółciowego). Pozwala na rozpoznanie raka, monitorowanie przebiegu leczenia oraz kontrolę przerzutów po zakończeniu terapii. Prawidłowe stężenia markeru CA 19-9 u osób zdrowych nie powinno przekraczać 37 U/ml.
  • Marker CA 72-4 – jest to marker nowotworowy stosowany w diagnostyce i leczeniu raka żołądka i raka jajnika. Jego wykonanie zalecane jest osobom dziedzicznie obciążonym chorobami nowotworowymi. Jego prawidłowe stężenie u osób zdrowych nie powinno przekraczać 4,0 ng/ml.

Markery wątroby:

  • Marker TPA – tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.
  • Marker AFP – to alfa-fetoproteina, której stężenie jest oznaczane w celu wykrycia pierwotnych, zarodkowych nowotworów wątroby, jąder i jajników. Norma wynosi 6-10 mikrogramów. Należy jednak wiedzieć, że w przypadku kobiet w ciąży stężenie AFP może osiągnąć nawet 500 mikrogramów. Również noworodki mogą mieć wyższy poziom alfa-fetoproteiny.

Markery pęcherza moczowego:

  • Marker TPA  – tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.

Markery płuc:

  • Marker NSE – to neuroswoista enolaza mająca na celu diagnostykę raka płuca, nerwiaka zarodkowego, raka rdzeniastego tarczycy. Prawidłowe stężenia markera u osoby zdrowej nie powinno się mieścić pomiędzy 12,5-25 ng/ml. Podwyższony lub zbyt niski poziom NSE może świadczyć m.in. o nerwiaku zarodkowym, raku rdzeniastym tarczycy, a także zapaleniu opon mózgowych, urazie mózgu czy krwotoku podpajęczynówkowym.
  • Marker TPA – tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.
  • Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
  • Marker Cyfra 21-1 – jest to marker raka płuc nie drobnokomórkowego, najgroźniejszego nowotworu układu oddechowego. Jego wzrost może świadczyć  również o raku szyjki macicy, raku głowy oraz szyi. Prawidłowe stężenie Cyfra 21-1 nie powinno przekraczać 3,5 ng/ml. Jego niewielki wzrost może występować u osób zmagających się z chorobami trzustki, wątroby czy z chorobami reumatycznymi.

Markery mózgu, czerniak:

  • Marker S100 – marker neurobiochemicznych zmian ogniskowych, czerniaka złośliwego i urazu mózgu. Jego stężenia wzrasta wraz z progresją raka, co pozwala na kontrolę rozwoju choroby i skuteczność wdrożonego leczenia.

Markery szyjki macicy:

  • Marker SCC antygen – to antygen raka płaskonabłonkowego. Oznaczenie jego stężenia wykonuje się przede wszystkim w celu rozpoznania, kontrolowania rozwoju i skuteczności terapii raka szyjki macicy. Prawidłowe stężenie u osób zdrowych powinno mieścić się w normie 2-2,50 ng/ml. Podwyższony poziom może świadczyć zarówno o raku szyjki macicy, jak i nowotworze sromu, pochwy, płuc i okolic głowy oraz szyi.
  • Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
  • Marker Cyfra 21-1 – jest to marker raka płuc nie drobnokomórkowego, najgroźniejszego nowotworu układu oddechowego. Jego wzrost może świadczyć  również o raku szyjki macicy, raku głowy oraz szyi. Prawidłowe stężenie Cyfra 21-1 nie powinno przekraczać 3,5 ng/ml. Jego niewielki wzrost może występować u osób zmagających się z chorobami trzustki, wątroby czy z chorobami reumatycznymi.

Markery tarczycy:

  • Tyreoglobulina – badanie stężenia tyreoglobuliny wykonuje się profilaktycznie i w celu sprawdzenia czy po usunięciu tarczycy nie pozostały resztki tkanki.
  • Prokalcytonina -to marker infekcji bakteryjnych, grzybiczych i pasożytniczych. Prawidłowe stężenie PCT u osób zdrowych nie powinno przekraczać 0,1 ng/ml.

Zwoje współczulne, rdzeń nadnerczy:

  • Marker NSE – to neuroswoista enolaza mająca na celu diagnostykę raka płuca, nerwiaka zarodkowego, raka rdzeniastego tarczycy. Prawidłowe stężenia markera u osoby zdrowej nie powinno się mieścić pomiędzy 12,5-25 ng/ml. Podwyższony lub zbyt niski poziom NSE może świadczyć m.in. o nerwiaku zarodkowym, raku rdzeniastym tarczycy, a także zapaleniu opon mózgowych, urazie mózgu czy krwotoku podpajęczynówkowym.

Tagi: ,

Comments are closed.

FB
Badania laboratoryjne krwi, USG, konsultacje, rehabilitacja. Laboratorium, godziny pracy, przygotowanie do badań, ceny, interpretacja wyników.