Antygeny nowotworowe obecne we krwi chorych na raka!

Antygeny nowotworowe obecne we krwi chorych na raka!

Bardzo wiele osób boi się raka i nic w tym dziwnego. W ostatnich czasach coraz częściej się słyszy najróżniejszych zachorowaniach na nowotwory, a statystki podają, że każdego roku na raka zapada 100 tysięcy Polaków. W leczeniu choroby najważniejszy jest czas, a im wcześniej wykryje się nowotwór, tym większe są szanse na wyleczenie. Żeby spać spokojnie możemy wykonać proste badania krwi, wykrywające markery nowotworowe, czyli substancje znajdujące się krwi chorych.

Markery nowotworowe nie należą do substancji jednorodnych, dlatego lekarze zalecają wykonanie kilku badań w ramach tak zwanego panelu markerowego, czyli oznaczeń pozwalających na wykluczenie, bądź określenie toczącego się procesu chorobowego.

Markery jajnika:

• • Marker CA 125 – to białko antygenowe, będące markerem nowotworowym raka jajnika, jajowodu, sutka, endometrium, płuc, trzustki, a także przewodu pokarmowego. Pozwala na wykluczenie lub wykrycie choroby, monitorowanie jej przebiegu i efektów leczenia, a także rokowania co do stadia raka. U zdrowych kobiet stężenie CA 125 nie powinno przekraczać 35 U/ml.  Należy jednak wiedzieć, że jego podwyższone stężenie nie zawsze musi oznaczać nowotwór, bowiem może wystąpić również w przypadku np. endometriozy, ciąży pozamacicznej, w zapaleniu osierdzia, w zapaleniu płuc, przy marskości wątroby czy podczas miesiączki.
  • Marker TPA – to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.

• Marker HE4 – to bardzo czuły antygen umożliwiający diagnostykę wczesnych i zaawansowanych zmian nowotworowych, a także monitorowanie leczenia choroby i oceny ewentualnych nawrotów. Prawidłowe stężenie antygenu HE4 nie powinno przekraczać 150 pM/l., należy jednak pamiętać, że każde laboratorium na swoje normy.

Markery piersi:

• Marker CA 15-3 – to antygen nowotworowy wykorzystywany w diagnostyce i kontroli raka piersi, jego nawrotów czy przerzutów (najczęściej do wątroby lub kości). Nie należy jednak sugerować się tylko jego wynikiem, ale powinno się wykonać także badania takie jak USG piersi i mammografia.  Prawidłowe stężenie markera powinno wynosić od 15 do 30 U/l. Podwyższone nie zawsze musi być związane z rakiem, ale z innymi czynnikami, np. endometrium, trzecim trymestrem ciąży, schorzeniami układu pokarmowego.
• Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
• Marker TPA  – to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.

Markery jąder:

• Marker AFP – to alfa-fetoproteina, której stężenie jest oznaczane w celu wykrycia pierwotnych, zarodkowych nowotworów wątroby, jąder i jajników. Norma wynosi 6-10 mikrogramów. Należy jednak wiedzieć, że w przypadku kobiet w ciąży stężenie AFP może osiągnąć nawet 500 mikrogramów. Również noworodki mogą mieć wyższy poziom alfa-fetoproteiny.
• Marker TPA –  to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.

Markery prostaty:

• • Marker PSA – to najważniejsze antygen gruczołu krokowego, który powinien wykonać każdy mężczyzna po skończeniu 40 roku życia, a także Panowie mający problemy z oddawaniem moczu. Marker ten umożliwia wykrycie rak prostaty w bardzo wczesnym stadium rozwoju. Jego prawidłowe stężenie nie powinno przekraczać 4 ng/ml. Jeśli jednak wyniki jest wyższy – jest to sygnał do dalszej diagnostyki, nawet jeśli lekarz nie był w stanie wykryć guza podczas badania per-rectum.
  • Marker fPSA – to wolna frakcja antygenu gruczołu krokowego. Badanie wykonuje się w diagnostyce, leczeniu i kontrolowaniu leczenia raka prostaty. Wykorzystuje się je do wyliczenia stosunku wartości PSA wolnego do PSA całkowitego. Wyniki oznaczeń umożliwiają podjęcie decyzji czy potrzebna będzie biopsja oraz pozwalają zróżnicować raka prostaty z innymi chorobami tego gruczołu.
  • Marker TPA –  to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.

• Marker PAP, czyli fosfataza kwaśna sterczowa wydzielana przez nowotwór gruczołu krokowego. Jej wysokie stężenie może wskazywać na naciekający wzrost nowotworu poza torebką stercza.

Markery trzustki i dróg żółciowych:

• Marker TPA – to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.
• Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
• Marker CA 125 – to białko antygenowe, będące markerem nowotworowym raka jajnika, jajowodu, sutka, endometrium, płuc, trzustki, a także przewodu pokarmowego. Pozwala na wykluczenie lub wykrycie choroby, monitorowanie jej przebiegu i efektów leczenia, a także rokowania co do stadia raka. U zdrowych kobiet stężenie CA 125 nie powinno przekraczać 35 U/ml.  Należy jednak wiedzieć, że jego podwyższone stężenie nie zawsze musi oznaczać nowotwór, bowiem może wystąpić również w przypadku np. endometriozy, ciąży pozamacicznej, w zapaleniu osierdzia, w zapaleniu płuc, przy marskości wątroby czy podczas miesiączki.
• Marker CA 19-9 – to antygen nowotworowy towarzyszący nowotworom układu pokarmowego (np. trzustki, jelita grubego, a także pęcherzyka żółciowego). Pozwala na rozpoznanie raka, monitorowanie przebiegu leczenia oraz kontrolę przerzutów po zakończeniu terapii. Prawidłowe stężenia markeru CA 19-9 u osób zdrowych nie powinno przekraczać 37 U/ml.

Markery okrężnicy i odbytnicy:

• Marker TPA – to tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.
• Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
• Marker CA 19-9 – to antygen nowotworowy towarzyszący nowotworom układu pokarmowego (np. trzustki, jelita grubego, a także pęcherzyka żółciowego). Pozwala na rozpoznanie raka, monitorowanie przebiegu leczenia oraz kontrolę przerzutów po zakończeniu terapii. Prawidłowe stężenia markeru CA 19-9 u osób zdrowych nie powinno przekraczać 37 U/ml.

Markery żołądka:

• Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
• Marker CA 19-9 – to antygen nowotworowy towarzyszący nowotworom układu pokarmowego (np. trzustki, jelita grubego, a także pęcherzyka żółciowego). Pozwala na rozpoznanie raka, monitorowanie przebiegu leczenia oraz kontrolę przerzutów po zakończeniu terapii. Prawidłowe stężenia markeru CA 19-9 u osób zdrowych nie powinno przekraczać 37 U/ml.
• Marker CA 72-4 – jest to marker nowotworowy stosowany w diagnostyce i leczeniu raka żołądka i raka jajnika. Jego wykonanie zalecane jest osobom dziedzicznie obciążonym chorobami nowotworowymi. Jego prawidłowe stężenie u osób zdrowych nie powinno przekraczać 4,0 ng/ml.

Markery wątroby:

• Marker TPA – tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.
• Marker AFP – to alfa-fetoproteina, której stężenie jest oznaczane w celu wykrycia pierwotnych, zarodkowych nowotworów wątroby, jąder i jajników. Norma wynosi 6-10 mikrogramów. Należy jednak wiedzieć, że w przypadku kobiet w ciąży stężenie AFP może osiągnąć nawet 500 mikrogramów. Również noworodki mogą mieć wyższy poziom alfa-fetoproteiny.

Markery pęcherza moczowego:

• Marker TPA  – tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.

Markery płuc:

• Marker NSE – to neuroswoista enolaza mająca na celu diagnostykę raka płuca, nerwiaka zarodkowego, raka rdzeniastego tarczycy. Prawidłowe stężenia markera u osoby zdrowej nie powinno się mieścić pomiędzy 12,5-25 ng/ml. Podwyższony lub zbyt niski poziom NSE może świadczyć m.in. o nerwiaku zarodkowym, raku rdzeniastym tarczycy, a także zapaleniu opon mózgowych, urazie mózgu czy krwotoku podpajęczynówkowym.
• Marker TPA – tkankowy antygen polipeptydowy, produkowany i uwalniany przez proliferujące komórki. Ulega podwyższeniu przy zachorowaniu na raka jajnika, raka piersi, raka jelita grubego, raka pęcherza moczowego, raka płuc, jak również w stanach zapalnych czy w niezłośliwych zmianach w płucach, wątrobie i układzie moczowo płciowym. Prawidłowe stężenie TPA powinno mieścić się pomiędzy 85 a 120 U/l.
• Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
• Marker Cyfra 21-1 – jest to marker raka płuc nie drobnokomórkowego, najgroźniejszego nowotworu układu oddechowego. Jego wzrost może świadczyć  również o raku szyjki macicy, raku głowy oraz szyi. Prawidłowe stężenie Cyfra 21-1 nie powinno przekraczać 3,5 ng/ml. Jego niewielki wzrost może występować u osób zmagających się z chorobami trzustki, wątroby czy z chorobami reumatycznymi.

Markery mózgu, czerniak:

• Marker S100 – marker neurobiochemicznych zmian ogniskowych, czerniaka złośliwego i urazu mózgu. Jego stężenia wzrasta wraz z progresją raka, co pozwala na kontrolę rozwoju choroby i skuteczność wdrożonego leczenia.

Markery szyjki macicy:

• Marker SCC antygen – to antygen raka płaskonabłonkowego. Oznaczenie jego stężenia wykonuje się przede wszystkim w celu rozpoznania, kontrolowania rozwoju i skuteczności terapii raka szyjki macicy. Prawidłowe stężenie u osób zdrowych powinno mieścić się w normie 2-2,50 ng/ml. Podwyższony poziom może świadczyć zarówno o raku szyjki macicy, jak i nowotworze sromu, pochwy, płuc i okolic głowy oraz szyi.
• Marker CEA – to jeden z markerów nowotworowych przydatnych w diagnostyce raka piersi, raka trzustki, raka jelita grubego, raka płuc, raka szyjki macicy. Jego stężenie nie powinno przekraczać 4ng/ml. Wykorzystywany jest w wykrywaniu choroby, w wykrywaniu wznowień raka i w celu sprawdzenia czy wdrożone leczenie przynosi zamierzone efekty. Stężenie CEA może być podwyższone stanach zapalnych wątroby oraz jelit.
• Marker Cyfra 21-1 – jest to marker raka płuc nie drobnokomórkowego, najgroźniejszego nowotworu układu oddechowego. Jego wzrost może świadczyć  również o raku szyjki macicy, raku głowy oraz szyi. Prawidłowe stężenie Cyfra 21-1 nie powinno przekraczać 3,5 ng/ml. Jego niewielki wzrost może występować u osób zmagających się z chorobami trzustki, wątroby czy z chorobami reumatycznymi.

Markery tarczycy:

• Tyreoglobulina – badanie stężenia tyreoglobuliny wykonuje się profilaktycznie i w celu sprawdzenia czy po usunięciu tarczycy nie pozostały resztki tkanki.
• Prokalcytonina -to marker infekcji bakteryjnych, grzybiczych i pasożytniczych. Prawidłowe stężenie PCT u osób zdrowych nie powinno przekraczać 0,1 ng/ml.

Zwoje współczulne, rdzeń nadnerczy:

• Marker NSE – to neuroswoista enolaza mająca na celu diagnostykę raka płuca, nerwiaka zarodkowego, raka rdzeniastego tarczycy. Prawidłowe stężenia markera u osoby zdrowej nie powinno się mieścić pomiędzy 12,5-25 ng/ml. Podwyższony lub zbyt niski poziom NSE może świadczyć m.in. o nerwiaku zarodkowym, raku rdzeniastym tarczycy, a także zapaleniu opon mózgowych, urazie mózgu czy krwotoku podpajęczynówkowym.

Tagi: Antygeny nowotworowe obecne we krwi chorych na raka!, markery nowotworowe