Nie lekceważ objawów alergicznego nieżytu nosa, jeśli chcesz uniknąć astmy!
O alergicznym nieżycie nosa (pyłkowicy) mówi się coraz częściej i niestety coraz więcej osób zmaga się z tym problemem. To najczęstsza choroba alergiczna. Pomimo tego, że choruje głównie dzieci i młodzież, to nierzadkie są też przypadki zachorowań u osób dorosłych. Problem pojawia się sezonowo, ale może też trwać cały rok. Według przeprowadzonych badań, co czwarty człowiek doświadcza pyłkowicy. Dolegliwości tej nie należy lekceważyć i powinno się ją leczyć pod okiem specjalisty, ponieważ może doprowadzić do rozwoju astmy, zapalenia zatok czy zapalenia uszu.
Alergiczny nieżyt nosa pojawia się w sytuacji, kiedy konkretny alergen lub grupa alergenów łączą się z wydzielanymi przez organizm człowieka immunoglobulinami IgE, tym samym tworząc tzw. kompleks przyłączający się do komórek tucznych magazynujących histaminę. Efektem tego jest podrażnienie błony śluzowej nosa.
Objawy pyłkowicy są bardzo dokuczliwe
Osoby zmagające się z katarem siennym nie mają łatwo. Każdego dnia zmagają się m.in. z:
- wodnistym katarem (katar przezroczysty, bezbarwny, cieknący),
- zatkanym nosem,
- trudnościami w oddychaniu,
- kichaniem,
- swędzeniem nosa,
- zaczerwienienie oczu,
- swędzenie oczu,
- łzawienie oczu,
- zapalenie spojówek,
- duszności,
- kaszel,
- wysypka.
Dodatkowymi objawami alergicznego nieżytu nosa (mniej oczywistymi) mogą być np.:
- bóle głowy,
- świąd uszu i gardła,
- światłowstręt,
- zaburzenia snu,
- trudności w nauce,
- trudności podczas aktywności fizycznej,
- zmęczenie, suchość w ustach,
- osłabienie węchu.
Jakie alergeny wywołują chorobę?
Wśród najczęstszych alergenów będących przyczyną pyłkowicy można wyróżnić:
- pyłki drzew (np. wierzba, dąb, jesion, brzoza, leszczyna),
- pyłki traw (np. kupkówka pospolita, tymotka łąkowa, żyto, kostrzewa łąkowa, wiechlina łąkowa),
- chwasty (np. babka lancetowata, bylica pospolita),
- suszone zioła (np. anyż, bazylia, bylica, curry, kolendra, oregano, koper włoski),
- zarodniki pleśni,
- roztocza (np. Dermatophagoides pteronyssinus, Dermatophagoides farinae, Acarus siro),
- alergeny zwierzęce (sierść, naskórek, ślina) – kota, psa, świnki morskiej, myszy, chomika, konia,
- karaluchy,
- drożdże,
- grzyby,
- lateks,
- pierze,
- dym tytoniowy (szczególnie narażone są dzieci, przy których inni palą papierosy).
Od marca do kwietnia najczęściej pylą drzewa, od czerwca do sierpnia – trawy, od lipca do października – chwasty. Inne alergeny najczęściej „działają” cały rok i przez cały czas mogą wywoływać wiele nieprzyjemnych i uciążliwych dolegliwości.
Warto wiedzieć, że na zachorowanie istotny wpływ mają również czynniki genetyczne. Jeśli jedno z rodziców zmaga się z katarem siennym, to ryzyko zachorowania dziecka w pierwszych latach życia wynosi aż 65 procent.
Jak wygląda diagnostyka choroby?
Aby prawidłowo rozpoznać problem, należy udać się na konsultację do laryngologa. Podczas wizyty lekarz przeprowadzi wywiad z pacjentem, obejrzy jamę nosową, zwracając szczególną uwagę na zaczerwienienie błony śluzowej, zasinienie czy obrzęk śluzówki nosa.
Aby potwierdzić alergiczny nieżyt nosa laryngolog może zalecić wykonanie badań laboratoryjnych i obrazowych, wśród których można wyróżnić:
- Alergeny wziewne to pakiet alergenów wziewnych, które pozwalają na wykrycie alergenów wywołujących duszności, katar sienny, pokrzywkę, czy zaczerwienienie skóry,
- Panel oddechowy IgE – jest to badanie z krwi, które pozwala określić przeciwciała przeciw konkretnym alergenom (np. pyłkom drzew, trawom, alergenom zwierzęcym, roztoczom, pleśni),
- Tomografię zatok obocznych nosa,
- Badanie spirometryczne – szczególnie kiedy alergicznemu nieżytowi nosa towarzyszą objawy astmy oskrzelowej (męczący kaszel, duszność).
Jak leczyć alergiczny nieżyt nosa?
Leczenie problemu opiera się przede wszystkim na farmakologicznej terapii przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa, a także profilaktyce, a dokładnie na unikaniu alergenów odpowiedzialnych za występujące dolegliwości. Warto też regularnie płukać nos solą fizjologiczną lub dostępnymi w aptece preparatami.
Najczęściej stosowanymi farmaceutykami są środki przeciwhistaminowe blokujące receptory substancji wywołującej alergię – histaminy. Są to z reguły tabletki, krople do nosa lub krople do oczu.
Jeżeli alergiczny nieżyt nosa ma charakter okresowy, to przeważnie leki przyjmuje się w okresie występowania objawów. Jeżeli jednak ta dolegliwość ma charakter całoroczny to leki przyjmuje się na stałe.
Pomocne bywa również odczulanie, czyli immunoterapia swoista, która jest przeprowadzana pod okiem alergologa po wcześniejszej konsultacji specjalistycznej. Odczulanie zazwyczaj wiąże się z regularnym przyjmowaniem szczepionek przez okres nawet 3-5 lat. Tego rodzaju leczenie nie tylko zmniejsza objawy choroby, ale też minimalizuje ryzyko zachorowania na astmę oskrzelową.
Często lekarze zalecają kuracje sterydami, które podawane są w formie kropli lub aerozolu do nosa. Pomimo tego, że są one bardzo skuteczne, to wiążą się z wieloma obawami wśród pacjentów. Nowoczesne lekarstwa, stosowane zgodnie z zaleceniami lekarza, nawet podczas długotrwałego używania są bezpieczne i nie grożą powikłaniami. Działają one w miejscu podania, a do krwi wchłaniają się w niewielkim stopniu. Należy jednak wiedzieć, że w sytuacji kiedy pojawia się krwawienia z nosa, trzeba przerwać kurację na kilka dni.
Tagi: jeśli chcesz uniknąć astmy!, Nie lekceważ objawów alergicznego nieżytu nosa
